Bon diatur hende!

Hier spreekt Dierenarts Nikita, of zoals ze me vaak op m'n werk noemen: ‘reina', ‘princesa', ‘amor', ‘mammita', .... hetgeen respectievelijk koninging, prinses, liefje, mammi betekent

Tja, die Latino's zijn nu eenmaal heel familiair ... alhoewel ‘doctora' wel beter klinkt

Onverwacht toch nog een extra update op m'n blog. Want .... trommelgeluid ... Nikita wordt 1 van de nieuwe interns aan de universiteit van Gent!! Concreet betekent dit dat ik mijn heerlijk eilandje verlaat begin augustus. En dat ik ondertussen zoveel mogelijk van m'n Arubaans to-do-lijstje wil schrappen en uiteraard op camera wil vastleggen zoals kamperen op het strand en gaan paardrijden aan de noordkust.

Het Paasw-end was heel erg plezant, vooral omdat ik geluk had dit jaar en geen enkele dienst moest lopen tijdens dit 4-daags w-end! Karin en ik zijn gaan wandelen aan de Noordkust en hebben een mini versie van de Natural Bridge ontdekt die, in tegenstelling tot het origineel, nog niet is ingestort en dus eigenlijk zelfs bijzonderder is. Iets verderop temidden van hoge zwarte rotsen was er een mini Natural Pool, helemaal voor ons alleen (als je de honderden mini krabjes niet meetelt weliswaar). Heerlijk plekje: lekker afkoelend water, een briesje en het geluid van de woeste golven die op de rotsen inbeuken, .....

De volgende dag hielden Stacy (een Britse vriendin van me) en haar vriend Dean een bbq op een klein privé-strandje dicht bij hun huis. Ze hadden een nabijgelegen grot gezellig ingericht met kaarsjes! Zo gezellig zelfs dat we besloten om er allemaal te overnachten. Luchtmatrassen of matjes hadden we niet dus dan maar op een dubbele handdoek op het strand, en dat tijdens de volle maan! Klinkt idyllisch maar comfortabel is iets anders! Na heel weinig geslapen te hebben, doet een frisse duik in het warme water natuurlijk veel goed! Daarna waren we echter zo uitgeput dat we een decadent dagje hebben gehouden op Nikky Beach, inclusief übercomfortabel ligbed en bijhorende cocktails! Zucht, .... wat een moeilijk leven hebben wij hier toch :)

Het voorbije w-end ben ik eindelijk gaan paardrijden!! Samen met nog enkele andere meiden hebben we een 2-uur durende tocht gedaan aan de Noordkust met fantastische mooie uitzichten over het ruwe deel van Aruba. Hoogtepunt was het galloperen in de duinen: de paarden waren niet te houden en gingen al volop in gallop van zodra ze het zand nog maar zagen! Want uiteraard had Nikita p zo'n moment nul komma nul controle over haar paard :p Zeer toffe ervaring, al ben ik erna toch enkele dagen op een zacht kussen moeten gaan zitten

En oh ja, ik ben ook nog op city-trip geweest naar het enige echte Bogota, Colombia!!

Idd, het land van de rebellenbeweging FARC, de drugsbaronnen en ontvoeringen. Maar tevens ook het 3^de meest gelukkige land ter wereld (volgens een studie uitgevoerd in 2008), een land waar recycleren verplicht is (dit itt tot Aruba); waar elke zondag in Bogota grote straten worden afgezet zodat de zwakke weggebruiker zonder problemen kan fietsen, rolschaatsen en wandelen; waar een nultolerantie heerst voor 'rijden onder invloed' en waar elke bewoner kan dansen en alle teksten van liedjes luidkeels meezingt! Bet you didn't know that about Colombia huh?
Nu, ik was voorbereid .... heel goed voorbereid. Ik kende het nummer van de lokale politie uit het hoofd en zelfs de Belgische ambassade daar was op de hoogte van mijn komst :p Gelukkig kon ik bij een vriend logeren die me wegwijs heeft gemaakt in Bogota en me z'n oude Blackberry leende zodat ik steeds in contact kon blijven met hem als ik op m'n eentje de stad ging gaan verkennen. En ik heb me echt waar nergens onveilig gevoeld, in tegendeel. Bogotá heeft een mooi historisch centrum, het is een echte studentenstad met vele bars, clubs en restaurantjes, heel vriendelijke mensen, leuke musea (oa het Botero musea: kunstwerken met obese mensen als onderwerp), lekker eten (oa Andres, Carne de Res: ongelooflijk bizar moeilijk te omschrijven interieur en een gigantische menukaart, echt de moeite waard), en bovendien is de stad omgeven door echte groene bergen. Niet zoals de Hooiberg hier op Aruba wat eerder een droge heuvel te noemen is :p Heerlijk om nog eens wat groen te zien! We zijn gaan dansen, ik heb m'n eerste theaterstuk in het Spaans gezien (een grappige komedie) en heb een cathedraal bezocht binnen een oude zoutmijn. M'n reis was absoluut de moeite waard! Als je maar de kou (Bogota zit heel ver boven het zeepeil), de regen en het dramatische never-ending verkeer erbij neemt. En het verkeer is echt verschrikkelijk: 24/7 nonstop. Er heerst een regel waarbij elke bewoner 2dagen per week z'n auto niet mag gebruiken tussen 8am en 8pm. Dit is afhankelijk van de nummerplaat waardoor uiteraard de rijkere mensen simpelweg een 2^de auto hebben gekocht! Maw, heel veel heeft deze maatregel niet geholpen. Ook moet je goed kunnen hoofdrekenen als je Colombia bezocht want in Colombiaanse Pesos (COP) zijn alle bedragen heel erg groot. Zo kwam een bedelaar ons vragen of we 2500cop konden missen. Ik vond hem eerst heel arrogant om zo'n bedrag te vragen maar besefte toen dat het eigenlijk amper $2 is

Dit reisje heeft me ongelooflijk veel zin gegeven om meer te ontdekken van Colombia en de rest van Latijns-Amerika, liefst met de rugzak. Uiteraard zou ik m'n ouders er ditmaal dan wel van op de hoogte brengen op voorhand

Maar helaas vrees ik dat me hier nog veel te weinig tijd rest.
Nog amper 3 ½ maandjes en ik moet m'n eilandje verlaten!! Dus nu zoveel mogelijk genieten van alles wat Aruba te bieden heeft.

Hup met de geit, of zoals ze in Colombia zeggen: Epale!!