Bon tardi

We zijn alweer een dikke week verder en ik heb toch weer wat te vertellen :)

Ik heb dag in dag uit naar een geschikte 2dehands wagen gezocht. Krantjes gelezen, sites bekeken, mensen opgebeld, afspraken gemaakt en uiteindelijk veel auto's in het echt gaan bekijken en proefritjes gemaakt. Even onder de motorkop kijken en doen alsof ik er iets van weet om na wat professioneel gestaar naar de motor over te gaan tot :' ok, mag ik dan nu even het reservewiel zien in de koffer?' :) Het moet een grappig zicht geweest zijn: Nikita die de vering en de wielen van een auto controleert, op de grond gaat liggen om eventueel roest vast te stellen, ... Gelukkig had ik een back up: indien de auto mij interesseerde regelde ik een 2de afspraak en nam ik Renny mee, de man van mijn bazin Adreina, als expert. Zijn mening heeft meermaals de doorslag gegeven: ik zo happy als een klein kind met een lolly omdat ik een goede auto gevonden had en dan zegt hij na z'n proefritje: 'nee Nikita, deze zou ik echt niet kopen'. En hop, op zoek naar de volgende dan maar! Donderdag was het bijna zover: ik was van plan om een Chevrolet Corsa aan te schaffen toen ik enkele uren ervoor (heel last minute maar dat past bij Aruba) een jeepje te koop zag staan. Onmiddellijk een afspraak gemaakt en Renny meegenomen. Hij gaf z'n goedkeuring, de Chevy afgebeld (tot groot ongenoegen van de eigenaar) en een bod gedaan op de jeep. 24 uur en heel wat heen en weer gerij voor administratieve redenen later staat er nu voor mijn deur een Suzuki Grand Vitra soft top van het jaar 2004 (zie fotos Patiri)! In België zou ik nooit een jeep kopen maar hier op het eiland past het wel, en het is natuurlijk lekker hoog zitten in zo'n auto!

Vorig weekend naar het International Jazz Festival geweest met Mette, een andere dierenarts Stefanie en een Ier Matthew. Gelukkig waren niet alle optredens Jazz maar zat er ook wat ska, reggae en zelfs een salsaband bij! Leuke avond al had de rest wat last van een kater de volgende dag door de fles Bacardi 151 die ze gekocht hadden. Het alcoholpercentage (75.5%) hadden ze pas op het einde van de avond op de fles zien staan :) Grappig detail: op 1 van de kraampjes kon je frietjes in een puntzak kopen (excuseer: patat in een puntzak), en dat op een eiland in de Caraiben! (zie fotos)

Met m'n buurmeisje Cathy ben ik zaterdag naar Palm Beach gegaan, het strand waar alle grote hotels staan. Zalig warm en mooi water, al ben ik natuurlijk ietswat verbrand naar huis gegaan. Misschien wordt het vandaag of morgen opnieuw een dagje strand.

Gisteren was het Cathy haar verjaardag en zijn we met z'n vieren (zij, ik en 2 van haar collega's) gaan eten in Oranjestad (zie fotos) en daarna iets gaan drinken aan de High Rise Hotel scene. Dat is aan Palm Beach en bestaat uit de ene bar/restaurant naast het andere waar er overal in dollars wordt betaald (staat trouwens ook in dollars op de menukaart). Ik wordt er een beetje misselijk van eerlijk gezegd (het lijkt allemaal zo nep), maar ja: dat is het leven op een toeristisch eiland hé! Maar we zijn gisteren ook naar een club geweest waar elke vrijdag latin muziek wordt gedraaid. De dansvloer staat dan letterlijk omringd door latino's die op de uitkijk staan om meisjes te vragen om te dansen. M'n eerste danspartner was direct raak: hij kon zeer goed leiden en het was zalig om na zo'n lange tijd nog eens merengue-bachata-salsa te dansen!

Zondag was het bbq bij Ricardo, m'n andere baas, thuis. Blijkbaar doet hij niets liever dan mensen uit te nodigen voor etentjes . Het eten was heerlijk en de sfeer plezant. Leuk om je werkgevers op een iets familialer terrein te leren kennen.

Een leuk weetje: de kindjes hier op Aruba krijgen geen zwemles in een door chloor doorweekt zwembad maar gewoon in de Caraibische zee! Zalig nietwaar? Het strand hier dient ook als decor voor menig trouwpartij. Onlangs m'n eerste kappelletje op het witte strand zien staan. Klinkt op zich wel mooi en romantisch maar omringd worden door vreemden die fotos van je trouw nemen lijkt me iets minder aangenaam.

Ik heb enkele foto's van m'n apartementje hier in Patiri op de blog gezet: zo hebben jullie een beter idee van hoe m'n dagelijks leventje er hier wat uitziet. De kat die ik 2 dagen lang op bezoek heb gehad bleek jammer genoeg van de overburen te zijn, waarschijnlijk even verdwaald. Jammer maar dat gezelschap heb ik moeten afgeven.

Ik krijg binnenkort wel al bezoek: een vriend uit North Carolina komt me in november opzoeken. Een eerste bezoekje waar ik naar kan uitkijken!

Enkele dagen geleden heb ik reeds enkele uurtjes op de praktijk gestaan. We kregen uitleg over het zopas geïnstalleerde digitale radiografie toestel: impressionant wat je er allemaal mee kan doen, en ontzettend handig! Nu maandag is m'n echte officiële eerste werkdag: enorm spannend om eindelijk aan de slag te gaan als dierenarts! Hopelijk wordt ik nog een beetje begeleid ook al vertelde Mette me dat zij er zo'n beetje in gesmeten werd. We zien wel! Een kaarsje branden voor me mag altijd! :)

Zo mensen, dit was het voor vandaag! Tot de volgende!

Ayó,
Nikita