Happy Valentine`s Day

En hupla, voor ik het goed en wel besef zijn we weer een maand verder en heb ik reeds 2 w-ends van wacht achter de rug. Het eerste was toch wel vrij bijzonder aangezien ik m'n eerste slangenbeet-patiënt (Terry genaamd) over de vloer gekregen heb. Ik had geen flauw idee wat je met zo'n hond moest doen, vooral omdat hij er in het begin zeer goed bijliep. Dus ik maar aan infuus gehangen en iets tegen allergische reactie gegeven. Toen ik echter die avond opnieuw naar het hospitaal moest voor een ander spoedje, was Terry bijna dood: ademde heel moeilijk, kom zich met moeite voortslepen, had roodbruine urine, ... heel erg om te zien. Mits wat zuurstof onder anesthesie en andere medicatie was Terry tot mijn grote verbazing nog steeds bij ons de volgende ochtend. Dag per dag verbeterde hij met mini-stapjes: letterlijk dan. De ene dag kon hij z'n hoofd opnieuw opheffen, de volgende dag at hij een beetje, ... en 10dagen later zag ik hem al kwispelend terug binnenwandelen in de kliniek voor een controle-bezoekje. Zalig! Maar slangen vormen hier dus een reëel gevaar. Ik heb reeds enkele overreden op straat gezien, vooral boa's dan. Terry was echter het slachtoffer geworden van een ratelslang.
M'n 2de w-end dienst was vrij druk en chaotisch. Vooral omdat ik plots naar een paard toe moest die een wonde had aan z'n voet dat heel erg bloedde en moest gehecht worden. Daar heb ik m'n baas maar voor meegevraagd want een paard sederen, geen flauw idee wat/hoeveel je daarvoor gebruikt. Het was 2jaar geleden dat ik nog een paard had aangeraakt :)

Grappig toeval: enkele weken geleden zag ik een jongeman vooraan de kliniek wachten en het bleek dezelfde jongen te zijn die in oktober naast mij zat in het vliegtuig van Amsterdam naar Aruba! Hij komt regelmatig naar het eiland omdat z'n ouders hier wonen en was toevallig met een vriend mee naar onze kliniek. Van een kleine wereld gesproken!

Salsalessen zijn opnieuw begonnen: bij niveau 9 krijgen we enkele dips aangeleerd. Je weet wel, zo van die moves waarbij de man de vrouw op een elegante manier net niet laat vallen, en dit terwijl je beiden met een glimlach blijft dansen precies alsof je exact weet waar je mee bezig bent. Nu, ik kan jullie verzekeren: het is niet simpel. Vaak doe ik een andere dip dan dat m'n partner van plan was wat tot hilarische danspasjes leidt. Bovendien is het ook gevaarlijk, vooral als je met 3 koppels in een kleine ruimte danst: vorige les kreeg ik een elleboog tegen m'n achterhoofd tijdens de surprise-dip met een mooie buil als resultaat. Alles voor de dans niet waar?! :)

Ik ben weeral een stapje verder wat betreft de immigratie: ik ben namelijk medisch goedgekeurd. Dat wil zeggen, geen aids, syfilis, hepatitis B in m'n bloed noch tbc te zien op m'n longfoto. Wat ze allemaal niet controleren vooraleer je als dierenarts aan de slag kan gaan! Nu is het NOG 1-3 maand wachten vooraleer ik m'n echte toelating krijg om hier te werken/wonen. Lang leve administratie ... en ondertussen kan ik gerust af het eiland maar kom ik er jammer genoeg niet meer terug op. Dus voorlopig nog geen w-endje Bonaire.

Grappige commentaar van een eigenaar toen ik hem vertelde dat ik Engels geleerd had in Haiti: 'you mean hurricane Haiti? oh my, I didn't know they have schools there!' Zucht ... de onwetendheid van sommige mensen.

Een nieuw mooi strandje ontdekt: Mangel Alto, tussen de mangroven door. En lekker buiten het bereik van de vele toeristen. Samen met enkele vrienden heb ik daar de nationale feestdag ter ere van Betico Croes gevierd. Dankzij hem heeft Aruba de status apartus verkregen maar vraag me niet hoe noch wanneer :) zo ver rijkt m'n geschiedkundige kennis van Aruba nog niet.

Het leukste van de voorbije maand was uiteraard m'n bezoek. M'n Canadese vriendin sinds jaren Marie-Renée kwam me een weekje vergezellen en het was super! We zijn een beetje op een slechte manier gestart, namelijk met een bezoekje aan de spoedafdeling van het humane ziekenhuis omdat Marie allergisch bleek te zijn aan de Sint-Jacobsschelp die we van de sushi-kok kregen voorgeschoteld. Maar dat hebben we de dagen erna goedgemaakt door relaxerende daagjes aan het strand waaronder Baby Beach. Bij Moomba beachbar hebben we de Superbowl op groot scherm kunnen volgen samen met een hele groep Amerikaanse toeristen. Aan de noorkust hebben we de Lighthouse en Alto Vista Chapel bezocht. Ook het nationaal Arikok park hebben we bezocht waarbij we zijn doorgereden naar the Natural Pool: een route die meer weg had van het maanlandschap. M'n arme jeep, ik had er zo medelijden mee: overal diep putten, gigantische scherpe rotsen, ... en steile hellingen met enkel klein gruis. Op voorhand even diep ademhalen, en dan volle gas gaan zonder na te denken noch te remmen en onder luid gejuich van ons beiden 'go go go' tot we boven waren (kan je het je inbeelden?!). Hilarisch! :) Op zo'n 2/3 van de weg zijn we echter gestopt om te voet verder te gaan, het was gewoon te erg. En gelukkig maar want vlak voor de Natural Pool zagen we een jeep en pick-up die vastzaten op één van die hellingen: door al het kleine gruis geraakten ze niet verder en bleven de wielen ter plekke draaien. Was ik blij dat mijn autootje was eerder geparkeerd stond. Maar alle stress was het meer dan waard: de Natural Pool is een door rotsen gevormd 'zwembad' aan de rand van de oogverblindende noordkust. Subliem gewoon! M'n autootje is nu 'Queen Latifah' gedoopt en krijgt binnenkort een car wash als beloning voor al het harde werk :) Uiteraard zijn we ook gaan salsa dansen bij Confessions, gaan eten bij het lekkere Marina Pirata restaurant aan het water en gaan shoppen! Op onze laatste volle dag samen hebben we een snorkling trip gedaan op de Jolly Pirates zeilboot. Mooie snorkelplaatsen (waaronder een schipswrak), leuke muziek, een drankje en latino matrozen aan boord: meer moet dat niet zijn :) Op een bepaalde plek wordt er ook steeds een sprong gedaan af de boot mbv een touw. Plots zegt de kapitein: 'dames en heren, er is hier een zekere Nikita aan boord, ze is mijn verloofde en zij zal even voordoen hoe het moet'. Al die Amerikanen aan boord beginnen juichen natuurlijk (you know how enthousiastic they get) terwijl Marie hen probeert uit te leggen dat dat helemaal niet klopt. Voor ik iets kan doen wordt ik naar vooraan de boot begeleidt waar het touw hangt te wachten. Een kleine duw en wat gegil later hang ik boven het water. De mensen achter mij slagen erin om wat meer trucjes uit te halen: inclusief eentje waar een vrouw op de rug van één van de matrozen zit en ze samen een salto uitvoeren op het einde van de sprong! Toen we terug naar ons beginpunt vaarden vroeg één van de matrozen of ik de film Titanic kende en of ik de beroemde 'Titanic move' niet wou doen. Marie riep al snel 'ja ja' in mijn plaats en dus werd ik alweer naar het voorste punt van de boot gebracht waar er enkel een net hangt bovenop het water om onder luid gejuich en met de titanic filmmuziek op de achtergrond de bekende titanic move uit te voeren. Een trucje dat ze waarschijnlijk tijdens elke trip uithalen, maar toch plezant :)

Domino spelen is hier een nationale sport en enkel bestemd voor mannen. Het gaat er bij momenten vrij ruig aan toe en de vloekwoorden worden niet gespaard. Tijdens een BBQ bij Daphe thuis ging het er gelukkiger iets rustiger aan toe.

Allé vooruit, België is weeral met een positieve nooit in het wereldnieuws beland. Alvast een dikke proficiat aan al mijn landgenoten met ons wereldrecord. We mogen er trots op zijn. Zelf mijn baas Ricardo begon er vorige week over! Al zelfs de in Aruba wonende Venezolanen ons landje kennen als zijnde daar waar de politiek zo slecht gaat, dan zijn we toch niet goed bezig hé.

En we leren nog ieder dag bij! Zo ben ik woensdag tot het besef gekomen dat leguanen kunnen zwemmen en nog goed ook! Een straatkat die hier zowat woont op het complex heeft de hele namiddag gespendeerd aan het zitten besluipen van de leguanen die aan de rand van het zwembad kwamen zonnen, en jaagde ze telkens het zwembad in! Ik eerst in paniek, maar nee hoor: die beestjes zwemmen alsof ze niets anders doen en kunnen zelfs heel lang onder water blijven! En ik die enkele maanden geleden nog een leguaan met een net uit het water heb gehaald en overtuigd was dat ik het beestje gered had. Tot zover m'n goede daag van die dag :)

De komende 2 weken zijn dé carnavalsweken hier op Aruba en dat is duidelijk te merken aan het verhoogd aantal bezoekers hier op Patiri. Meer over Carnaval in m'n volgend verslag binnen een maandje ofzo. Want eerst krijg ik nog bezoek! Binnen 4 weekjes zitten m'n ouders hier ook op Patiri. Ik kijk er heel erg naar uit om hen terug te zien om hen rond te leiden op 'my happy island'.

Veel liefs en tot de volgende

Ayó,
Nikita